|
علمی و آموزشی و عشقی ...
گردشگری وجهانگردی علمی وآموزشی
شنبه 9 ارديبهشت 1391برچسب:, :: 19:25 :: نويسنده : امیر رضا
دو روز مانده به پایان جهان، تازه فهمیده که هیچ زندگی نکرده است، تقویمش پر شده بود و تنها دو روز خط نخورده باقی مانده بود، پریشان شد. آشفته و عصبانی نزد فرشته مرگ رفت تا روزهای بیش‌تری از خدا بگیرد. داد زد و بد و بیراه گفت! (فرشته سکوت کرد) آسمان و زمین را به هم ریخت! (فرشته سکوت کرد) جیغ زد و جار و جنجال راه انداخت! (فرشته سکوت کرد) به پرو پای فرشته پیچید! (فرشته سکوت کرد) کفر گفت و سجاده دور انداخت! (باز هم فرشته سکوت کرد) دلش گرفت و گریست به سجاده افتاد ! ( این بار فرشته سکوتش را شکست و گفت:)
بدان که یک روز دیگر را هم از دست دادی! تنها یک روز دیگر باقی است. بیا و لااقل این یک روز را زندگی کن! لابلای هق هقش گفت: اما با یک روز… با یک روز چه کاری می‌توان کرد…؟ فرشته گفت: آن کس که لذت یک روز زیستن را تجربه کند، گویی که هزار سال زیسته است و آن که امروزش را درنیابد، هزار سال هم به کارش نمی‌آید و آنگاه سهم یک روز زندگی را در دستانش ریخت و گفت: حالا برو و زندگی کن! او مات و مبهوت به زندگی نگاه کرد که در گودی دستانش می‌درخشید. اما می‌ترسید حرکت کند! می‌ترسید راه برود! نکند قطره‌ای از زندگی از لای انگشتانش بریزد. قدری ایستاد، بعد با خود گفت: وقتی فردایی ندارم، نگاه داشتن این زندگی جه فایده ای دارد؟ بگذار این یک مشت زندگی را خرج کنم. آن وقت شروع به دویدن کرد. زندگی را به سرو رویش پاشید، زندگی را نوشید و بویید و چنان به وجد آمد که دید می‌تواند تا ته دنیا بدود، می‌تواند پا روی خورشید بگذارد و می‌تواند… او در آن روز آسمان خراشی بنا نکرد، زمینی را مالک نشد، مقامی را به دست نیاورد، اما… اما در همان یک روز روی چمن‌ها خوابید، کفش دوزکی را تماشا کرد، سرش را بالا گرفت و ابرها را دید و به آن‌هایی که نمی‌شناختنش سلام کرد و برای آنها که دوستش نداشتند از ته دل دعا کرد. او همان یک روز آشتی کرد و خندید و سبک شد و لذت برد و سرشار شد و بخشید، عاشق شد و عبور کرد و تمام شد! او همان یک روز زندگی کرد، اما فرشته‌ها در تقویم خدا نوشتند: او درگذشت، کسی که هزار سال زیسته بود . . .
نام فارسي:(گياه توليدکننده) آنغوزه
گياه شناسي: گياه توليد کننده آنغوزه به نام هاي فارسي خوراکما، آنگوزاکما و کورن کما، بوته اي بزرگ، علفي و چند ساله است که ارتفاع آن گاهي به 2/5 متر مي رسد. ساقه آن نسبتاً محکم و ضخيم با سطحي خشن است. برگ هاي قاعده بزرگ و ضخيم هستند؛ به طوري که طول آنها تا 60 سانتي متر مي رسد. اين برگ ها تقسيمات زيادي دارند به طوري که به قطعاتي (لوب دار) دندانه دار تبديل مي شوند. گل هاي اين گياه زردرنگند و به صورت گل آذين چتري در انتهاي ساقه قرار مي گيرند. ميوه ها دوفندقه اي، بيضي شکل و تقريباً مسطح مي باشند که روي هر کدام پنج خط وجود دارد و کناره ها بال مانند هستند. رنگ ميوه ها قهوه اي تيره است. از ريشه يا قاعده ساقه اين گياه بر اثر تيغ زدن ماده اي به نام اولئوگم رزين به دست مي آيد که به آنغوزه مشهور است. آنغوزه ابتدا شيري رنگ است و مزه اي تند و تلخ و نيز بوي بد و متعفني دارد که تهوع آور است؛ به همين دليل از قديم به نام مدفوع شيطان معروف شده است.
تاريخچه: رزين آنغوزه به عنوان خلط آور، ضدنفخ، ضد اسپاسم روده اي و به صورت شياف براي بهبود قولنج و همچنين سوسپانسيون آن براي فراري دادن سگ، گربه و ديگر حيوانات وحشي مورد توجه بوده است. مصرف آنغوزه خصوصا در ميان آمريکايي هاي آفريقايي ادامه دارد. آنغوزه براي درمان سرطان شکم، ميخچه، پينه، ادرارآور، مسکن و محرک به کار مي رفته است. در درمان هاي عاميانه براي قطع قاعدگي، آسم، تشنج، خروسک، جنون و سرطان استفاده مي شود. با اين حال، اصلي ترين کاربرد آن به صورت رايحه در عطريات مي باشد.
ترکيبات مهم: آنغوزه حاوي تعدادي ترپن و مواد محلول در چربي است که هنوز به طور کامل شناسايي نشده اند. همچنين حاوي 20 درصد اسانس، 65 درصد رزين و حدود 25 درصد صمغ مي باشد.
داروشناختي و اثرات مهم: تاکنون مطالعات کلينيکي براي مشخص شدن اثرات درماني آن صورت نگرفته است؛ اما در مطالعه اي که بر روي موش هاي آزمايشگاهي انجام شده کلسترول سرم را پايين نياورده است. استفاده از عصاره الکلي(تنتور) باريجه سميت سلولي عليه لنفوماي سلول هاي سرطاني و لنفوسيت هاي انساني را نشان داده است.
طريقه و ميزان مصرف: *روزانه 0/3 تا 1 گرم در سه نوبت (جمعاً 0/9 تا 3 گرم در روز).
سميت و عوارض جانبي: مصرف خوراکي آن در بزرگسالان سميتي نشان نداده است، ولي در کودکان مي توان ايجاد مسموميت کند. همچنين در حد مصرف درماني تاکنون عارضه خاصي از آن گزارش نشده، ولي ممکن است در بعضي افراد و يا با مصرف زياد آن اسهال، نفخ، سوزش هنگام ادرار، سوزش معده، سردرد، گيجي و تشنج ايجاد شود. همچنين، صمغ آن ممکن است درماتيت هاي پوستي ايجاد کند. با توجه به اينکه آنغوزه داراي خاصيت قاعده آور است، مصرف زياد آن مي تواند موجب سقط شود؛ لذا توصيه مي گردد در دوران بارداري و شيردهي مصرف نشود.
موارد منع مصرف: زنان باردار، زنان شيرده و کودکان
مهم ترين اثرات گزارش شده: حساسيت زا، ضد درد، ضد چسبندگي پلاکت ها، ضدعفوني کننده، ضد اسپاسم، ضد تومور، تقويت کننده قواي جنسي، ضد نفخ، محرک CNS، هضم کننده، ادرارآور، شيرافزا، خلط آور، قارچ کش، کاهش دهنده پرفشاري خون، مسهل، موتاژنيک، محرک تنفسي، مسکن، تقويت کننده معده، محرک، تقويت کننده رحم و کرم کش.
نکات قابل توجه: 1-آنغوزه از گونه هاي ديگري به دست مي آيد که مهم ترين آنها فرولافوئتيدا و فرولا آلياسئا هستند. 4-گرچه آنغوزه استفاده محدودي(آن هم در طب سنتي ايران) داشته، ولي يکي از اقلام مهم صادراتي فرآورده هاي گياهي ايران است که خريداران آن را با روش هاي پيچيده تجزيه مي کنند و ده ها ماده ارزشمند از قبيل اسانس، رزين و صمغ قابل مصرف در صنايع دارويي، بهداشتي، آرايشي و صنعتي از آن به دست مي آورند. با توجه به اينکه تهيه آنغوزه پر زحمت و طولاني مدت است، قيمت نسبتاً گراني دارد.
انواع پرده
پنج شنبه 26 فروردين 1391برچسب:, :: 18:13 :: نويسنده : امیر رضا
«فرزندان من، دوستان من! من اكنون به پايان زندگی نزديك گشته‌ام. من آن را با نشانه‌های آشكار دريافته‌ام.
آی آدم ها
آی آدم هاکه برساحل نشته شادوخندانید یک نفردارددرآب جان می سپارد یک نفراست که دست وپای دائم می زند روی این دریای تندوتیره وسنگین که می دانید. آن زمان که مست هستیدازخیال دست یابیدن به دشمن، آن زمان که پیش خودبیهوده پندارید که گرفتستیددست ناتوانی را تاتوانایی بهترراپدیدآرید، آن زمان که تنگ می بندید برکمرهاتان کمربند. درچه هنگامی بگویم من؟ یک نفردرآب داردمی کندبیهوده جان قربان آی آدم هاکه برساحل بساط دلگشادارید نان به سفره؛ جامه هاتان برتن یک نفردرآب می خواندشمارا. موج سنگین رابدست خسته می کوبد بازمی دارددهان باچشم ازوحشت دریده سایه هاتان را ز راه دوردیده آب رابلعیده درگودکبودوهرزمان بی تابیش افزون می کند زین آب ها بیرون گاه سر،گه پا. آی آدم ها او ز راه دوراین کهنه جهان رابازمی پاید می زندفریادوامیدکمک دارد آی آدم ها که روی ساحل درکارتماشایید موج می کوبدبه روی ساحل خاموش پخش می گردد،چنان مستی به جای افتاده.بس مدهوش می رودنعره زنان.وین بانگ ازدورمی آید: آی آدم ها... وصدای بادهردم دلگزازتر درصدای باد بانگ اورهاتر ازمیان آب های دور و نزدیک بازدرگوش این نداها
آی آدم ها...
شیدا شدم عاشق عاشقی چه سخت است آه...عاشق نشدی نازنین یارم تابفهمی چه می کشم هرشب ازدردی جگرسوز چه زیباست درد وقتی برای توباشد چه تلخ است این لحظه ها که تنهایم ولی زیباست یادتو چه دل تنگم ازبرایت سخت است زندگی بی تو چرابایدزندگی کنم؟ آه...دلتنگی چه دردیست عظیم وطاقت فرسا چه زودگذراست زمان وقتی پیش منی اما می گویم تابدانی دوستت دارم
روزی که بودی زهره یار من
دور از چشم رقیبان در کنار من حالیا خالی است جایت ای نگار من در شام تار من آخر کجایی زهره یاد داری زهره آن روزی که در صحرا دست اندر دست هم گردش کنان تنها راه می رفتیم و در بین شقایقها بود عالم ما را لطف و صفایی زهره بود هنگام غروب و آن روز پر زیبا ایستادیم از برای دیدنش آنجا تکیه تو بر سینه ام دادی سر خود را گفتیم و ما تنها بس رازهایی زهره چون یقین کردی که در عشقت گرفتارم طرد گشتی و نمودی اینچنین خارم خود نکردی فکر آخر نازنین یارم من همچو تو دارم آخر خدایی زهره بوی که داری (باد صبا ) ای باد صبا بهر خدا بوی که داری حبیبم بوی که داری این بوی خوش از سلسله موی که داری جانم جانم موی که داری حبیبم موی که داری خرم شده بستان ز تو ای باد بهاری این خرمی از روی که و بوی که داری بوی که داری ای عزیز بوی که داری آی ای کاش بدانستم یک آرزوی دل تا خود تو به دل آرزوی روی که داری تا خود تو به دل آرزوی روی که داری جانم جانم روی که داری عزیزم روی که داری
آی یار دل آه ای دل ما روی دل از جمله جهان سوی تو داریم تو روی تو روی دل قبله جان سوی که داری عزیزم سوی که داری حبیبم سوی که داری گردیده مؤید گردیده مؤید ز چه فکر تو پریشان در سر مگر اندیشه گیسوی که داری ای عزیز دل در سر مگر اندیشه گیسوی که داری که داری
گالیادیر است ، گالیا! در گوش من فسانهٔ دلدادگی مخوان! دیگر ز من ترانهٔ شوریدگی مخواه! دیر است گالیا! به ره افتاد کاروان عشق من و تو ؟ ...آه این هم حکایتی ست اما در این زمانه که درمانده هر کسی از بهر نان شب دیگر برای عشق و حکایت مجال نیست شاد و شکفته در شب جشن تولدت تو بیست شمع خواهی افروخت تابناک امشب هزار دختر همسال تو ولی خوابیده اند گرسنه و لخت روی خاک زیباست رقص و ناز سرانگشت‌های تو بر پرده‌های ساز اما هزار دختر بافنده این زمان با چرک و خون زخم سرانگشت هایشان جان می کنند در قفس تنگ کارگاه از بهر دستمزد حقیری که بیش از آن پرتاب می کنی تو به دامان یک گدا وین فرش هفت رنگ که پامال رقص توست از خون و زندگانی انسان گرفته رنگ در تار و پود هر خط و خالش، هزار رنج در آب و رنگ هر گل و برگش، هزار ننگ اینجا به خاک خفته هزار آرزوی پاک اینجا به باد رفته هزار آتش جوان دست هزار کودک شیرین بی گناه چشم هزار دختر بیمار ناتوان ... دیر است گالیا! هنگام بوسه و غزل عاشقانه نیست هر چیز رنگ آتش و خون دارد این زمان هنگامهٔ رهایی لبها و دست هاست عصیان زندگی است در روی من مخند! شیرینی نگاه تو بر من حرام باد! بر من حرام باد از این پس شراب و عشق! بر من حرام باد تپشهای قلب شاد! یاران من به بند، در دخمه های تیره و نمناک باغشاه در عزلت تب آور تبعیدگاه خارک در هر کنار و گوشهٔ این دوزخ سیاه زود است گالیا در گوش من فسانهٔ دلدادگی مخوان اکنون ز من ترانهٔ شوریدگی مخواه! زود است گالیا! نرسیدست کاروان ... روزی که بازوان بلورین صبحدم برداشت تیغ و پردهٔ تاریک شب شکافت، روزی که آفتاب از هر دریچه تافت، روزی که گونه و لب یاران همنبرد رنگ نشاط و خندهٔ گمگشته بازیافت، من نیز باز خواهم گردید آن زمان سوی ترانه‌ها و غزلها و بوسه ها سوی بهارهای دل انگیز گل فشان سوی تو، عشق من .... شاعر:هوشنگ ابتهاج منبع:وبلاگ عاشقانه،شعرعاشقانه،وبلاگ عاشقانه،سایت عاشقانه،جملات عاشقانه
دل منغصه نخور دل ساده ی من دوریت این خونه رو ویروونه تر کرد دوریت این خونه رو ویروونه تر کرد تنهام نذار.... باورم کن که به یاد تو ام دوریت این خونه رو ویروونه تر کرد دوریت این خونه رو ویروونه تر کرد منبع:سایت بدوچت
عشق چه هامی کند!براي تو زندگي ميکنم به عشق تو زنده هستم اگر نباشي ديگر نيستم هر جا بروي دلم به دنبال تو ميرود... با تو آغاز کردم و با تو ميميرم.... اگر اينجا نشسته ام به عشق اين انتظار است تا هر زمان که بخواهي چشم به راه آمدن توام ميمانم و ميمانم از اين خزان تا پايان بهار به خدا نميتوان چشم بر روي چشمهايت بست ، تو در قلبمي و هيچگاه تنها نميمانم ، نميگويم هميشه بمان ، اگر روزي بروي ، دنيا را زير پا ميگذارم ، نيازي به گفتنش نيست آنگاه که تو همان قلبمي... به عشق بودن تو است ! منبع:سایت بدوچت
یک نگاه، عشق، فراق منبع:بدوچت
درامواج سند
به مغرب سينه مالان قرص خورشيد نهان مي گشت پشت كوهساران به روي نيزه ها و نيزه داران تن سنگين اسبي تير خورده سوار زخم دار نيم مرده به سان گوي خون آلود، سرها پياپي دست ها دور از سپرها زبانهاي سنانها برق مي زد سران را بوسه ها بر فرق مي زد نهان مي گشت روي روشن روز به زير دامن شب در سياهي فروغ خرگه خوارزمشاهي كه ديد آن آفتاب بخت، خفته به آبسكون شهي بي تخت، خفته سپيده دم جهان در خون نشيند ز رود سند تا جيحون نشيند به خون ،آلوده ايران كهن ديد غروب آفتاب خويشتن ديد زني چون آفتاب عالم افروز چو مهر آيد برون از پردهِ روز به چشمش ماده آهويي گذر كرد اسير و خسته و افتان و خيزان سوي مادر دوان وز وي گريزان كه مژگانش به خون ديده تر شد ز آتش هم كمي سوزنده تر شد زبان آتشي در دشمن انداخت به هر جنبش سري بر دامن انداخت از آن شمشير سوزان، آتش تيز از اين آتش سوزنده پرهيز ميان شام رستاخيز مي گشت به دنبال سر چنگيز مي گشت در آن انبوه، كار مرگ مي كرد دو چندان مي شكفت و برگ مي كرد سرانجام آن دو بازوي هنرمند زكشتن خسته شد وز كار واماند پشيمان شد كه لختي ناروا ماند چو برق و باد، زي خرگاه آمد كه گفتندش سواران: شاه آمد به رقص مرگ، اخترهاي انبوه ز امواج گران، كوه از پي كوه دل شب مي دريد و پيش مي رفت
""“دوســـتـــتـــــ دارم"”"
تــــــــکیه کــــلام تـــو بــــود ......
من بـی جــــهت به آن
تــــــــکیه داده بـــــــودم !
به حوالی نور که میرسی دلت میخواهد یک دل سیر نفس بکشی... گریه کنی...حرف بزنی...آخر بوی پاکی میدهد اینجا!آخرقصه ها سروده اند دلاور مردانش...آخر با مادر و عمه ی سادات سر وسری داشته اند این ها...آخر سرشان متبرک به زانوان آقا اباعبدالله شده است...چطور تکان ندهد دلم را اینجا؟؟؟
چطور ساکت بنشینم حال انکه بی دلیل اشکانم را جاری بر گونه ها حس میکنم؟
اینجا حوالی نور است
حوالی نور؟!آخر یکی بگوید این نورانیت از کجا؟از که؟
انگار که هستند...میانمان...انگار که نظر میکنند...بهمان!"لاتحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون"ببرید دلم را که دیگر خسته ام کرده...از این همه غبار و آلودگی.خوبی میگفت:دنیا پر شده اززمین،نیست دیگر آسمانی!!!به قول همان خوب:من دلم آسمان می خواهد خدا...
همه نگاهشان به این زمین خاکی عادت کرده...کمتر کسی دیگر نگاهش به آسمانخشک شده!دنیا را به چه قیمت میخواهیم ما خاکیان آخر؟؟؟
"أولئک الذین اشترواالحیاةالدنیا باالآخرة فلا یخفف عنهم العذاب ولا هم ینصرون"
دل که زمینی شدآسمان میرود؛آسمان که رفت عطر شهادت محو میشود...آخر به چه قیمت؟آن سید بزرگوار میگفت:اگر مقصد پرواز است قفس ویران بهتر...پرستویی که مقصد را در کوچ می بیند از ویرانی لانه اش نمی هراسد...!
آی شهدا...برای این دل سیاه هم دعا کنید...
همراه حافظ...
اثر استاد محمود فرشچیان
دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود تا دل شب سخن از سلسله ی موی تو بود
دل که از ناوک مژگان تو در خون می گشت باز مشتاق کمانخانه ی ابروی تو بود
من اگر روح پريشان دارم من اگر غصه هزاران دارم به تو و عشق تو ايمان دارم در غمستان نفسگير، اگر نفسم ميگيرد آرزو در دل من متولد نشده، مي ميرد به تو و عشق تو ايمان دارم به تو و عشق تو ايمان دارم درباره وبلاگ
 به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب
پيوندها
نويسندگان
|
||||||||||||||||||
 |
||||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
